Platformy, jako obrazy, wyłoniły się z dźwięku, właściwie z morza dźwięków będących wibracją.

Pierwszy dźwięk pojawił się trzynaście miliardów lat temu, z tego dźwięku jak dowodzi nauka powstał wszechświat. Pierwszy dźwięk nie został jednak nigdzie zapisany i nie możemy go dziś usłyszeć. Pobrzmiewa jednak jako siła sprawcza we wszystkich dźwiękach, które nas otaczają.  Minęły „lata świetlne” zanim pojawił się zapis dźwięku, będącego jednocześnie informacją. Mam na myśli pismo obrazkowe, a szczególnie egipskie hieroglify, dzięki którym do odbioru informacji uchem przyłączyło się również oko. To naprawdę wielkie wydarzenie, wielki przełom i krok dla człowieka. Dziś oko jest głównym ogranem odbioru informacji. Zawdzięczamy to tak naprawdę antycznym Grekom i ich sztukom pięknym, które podziwiać można, jak wszystkie dzieła plastyczne, jedynie za pomocą wzroku. Dzisiejszy człowiek jest z pokolenia oka. Tak jak Żydzi, przekazujący sobie przez całe pokolenia informacje ustnie, byli pokoleniem ucha, tak Grecy, a po nich i my, staliśmy się pokoleniem oka. Wracając jednak do hieroglifu – obrazu uproszczonego – jest on zapisanym dźwiękiem, a konkretnie słowem zapisanym poprzez obraz.

Jest to więc fuzja dźwięku i znaku graficznego. Ta sytuacja dotyczy też obrazów Platform.

Znak wibruje podobnie jak dźwięk, wnikając w nas poprzez oko. Platformy są takimi właśnie obrazami, odczytanymi intuicyjnie. Poprzez kolor (złoto, srebro, miedź i biel), ale też umieszczone względem siebie kształty, wyłaniające się z dźwięków o odpowiedniej częstotliwości Platformy działają jak precyzyjny mechanizm wpływając na nas w taki sposób, jaki dla każdego jest najbardziej korzystny. To sytuacja, kiedy patrząc na obiekt (obraz) zmieniamy się pod jego wpływem. Platformy jako obrazy mają swoją konkretną wibrację, każda inną, którą odbieramy na swoim indywidualnym poziomie jako wibracyjny stan istnienia. Dzięki wibracyjnemu dopasowaniu do danego wymiaru możemy otworzyć się na jego odbiór.

Opisanie treści poszczególnych obrazów Platform jest trudne, gdyż nie istnieje jedno, stałe i niezmienne wytłumaczenie tych obrazów. Nie ma jednej, poprawnej opowieści, takiej samej dla wszystkich. Odbiór i rozumienie tych obrazów zależy od świadomości odbiorcy. Jednocześnie, obserwując siebie i zmiany zachodzące we mnie jestem przekonany, że Platformy poszerzają naszą świadomość, o ile im na to pozwolimy.

Obrazy Platform istniejąc teraz działają w „teraz”, otwierając nas na przyszłość, która jest „późniejszym teraz”. Za każdym razem, gdy chociaż przez chwilę medytujemy przed tymi obrazami, kompozycja i kolory każdego z nich działa na nas oczyszczająco. Złoto, miedź, srebro, a szczególnie biel to symbole światła na obrazie zawierającym w sobie światło.

W świetle tym wszystko się odradza i przemienia w to, czym w istocie jest.

Maks Kapalski